inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 48.365):

Voorbij Lelystad

In de trein op weg naar Assen
denderde de sneltrein na station
Lelystad door een woestijnlandschap,
waar ik nauwelijks weet van had.

Na de betonnen hoogbouw van die stad
in the middle of nowhere zag ik meen
ik graasdieren, die men herten noemt.
Verder zag ik her en der dorre bomen,
die op cactussen leken.

Ik vermoedde dat de boswachters deze
wildernis links laten liggen, omdat
ze er absoluut geen raad mee weten.

Net zo goed als met mijn diepdonkere,
slecht verwerkte trauma's, dacht ik
intriest, dodelijk vermoeid.

Het onterechte schaamrood leek mijn
uiterst kwetsbare ziel alsnog te
verpulveren, dood te trappen.

De nazi's gaan altijd vrijuit, lijkt
het GodoGodoGod wel. Vol kinderlijke
verbazing keek ik naar de windmolens
met de drie wieken, de uitvergrote
winddraaiers voor kinderen.

Liever dat dan de aarde op korte termijn
naar de aardkloten helpen, dacht ik,
terwijl ik Zwolle Centraal naderde.

Schrijver: Joanan Rutgers, 19 december 2016


Geplaatst in de categorie: landschap

2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 230

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)