Terneergeslagen
(voor Karin de Bok)
Ik had je een vriendschapsverzoek op
Facebook gestuurd. Gewoon, je leek me
namelijk hartstikke tof.
Kijkend naar een aflevering van Jinek
memoreerde Arjen Lubach, een Groninger
net als ik, naar jou, omdat je door
een zware depressie zelfdoding hebt
gepleegd en je levensklok stil bleef
staan. De grote wijzer haperde nog
even, maar dat was dat. De nagalm van
Wim Brands leek in jou over te gaan,
maar God, Karin, had me toch geaccepteerd,
zodat ik je had kunnen helpen, omdat ik
het klappen van die zweep heb gekend en
door de zogenaamde einddeuren wist te gaan.
Met pijn in mijn hart heb ik het verzonden
vriendschapsverzoek geannuleerd, mijn hoofd
geschud en de eenzame nacht dodelijk in zijn
strot gebeten.
Geplaatst in de categorie: verdriet