inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 48.594):

Eenvoud

Soms word ik na een nacht lang stoeien
met woorden en opgerakelde emoties zo
rond vier uur 's middags wakker en moet
ik mij haasten om nog wat daglicht te
vergaren.

Je wilt niet weten wat voor handelingen
er allemaal nodig zijn voordat ik mijn
voordeur op slot kan draaien.

Bovendien pieker ik nadien nog lang
over de handelingen die ik heb verricht
en of ik het gas wel heb uitgedraaid.

Ooit verdronk ik de smeulende sjekkies
in mijn asbakken.

Maar wat mij tegenwoordig overkomt, treft
alles, want die kwakende eenden, die mijn
fietsenhok genaken, zijn zo levensecht en
aandoenlijk, dat ik er apestoned naar blijf
kijken, zonder gebruikt te hebben.

Ik zweer je. soms wil ik zo'n hongerige
eend wel op de kwebbelbek zoenen.

Schrijver: Joanan Rutgers, 25 januari 2017


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 182

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Anneke Haasnoot
Datum:
31 januari 2017
Wat een heerlijk gedicht Joanan!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)