Eilandbewoner
Ik lijk verdulleme wel Robinson Crusoe
en dan zonder die gast Vrijdag, terwijl
de oceaan mij tot de lippen staat en de
rooksignalen enkel door verbaasde en
verdwaalde walvissen worden aanschouwd.
Iedere dag loop ik maar te ijsberen en
waggel ik als een speelgoedpinguïn met
duurzame batterijen rond mijn eiland.
Mijn sombere kop hangt mistroostig naar
mijn doelloze voetenwerk gericht. In de
lege whiskyflessen doe ik liefdesbriefjes
om ze vervolgens woest in de zee te gooien.
Het is al veel te lang geleden dat ik met
een vrouw intiem ben geweest en die leemte
breekt mij op. De whiskyvoorraad zit er
doorheen en de laatste dagen vind ik enkel
maar mijn eigen flessen op het strand.
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid