Het laatste

Wazig zijn mijn ogen.
Beangstigend zijn mijn dromen.
Verwarrend zijn mijn woorden.
Mijn geduld is op en ik kan niet meer
vechten tegen het onweerlegbare
Het rechte pad vinden in de wirwar
van mijn denken.
Kronkelend zonder de rechte lijn te vinden.
Hete tranen uit blinde ogen.
Gekromde rug door pijn, het prikt tot in
mijn hart.

... Het leven is nooit rozengeur en maneschijn geweest! ...

Schrijver: claire vanfleteren, 25 april 2017

claire.vanfleterenskynet.be

laatste

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 111