De nacht dat de lamp uit ging.
Vanuit het licht van de lamp
kijk ik naar jouw gezicht
Je ziet mij niet...je ziet het niet...
ziet niet wat ik je zo graag zou willen vragen
er ligt een glimlach om je mond,
een mond die ik duizenden keren heb gevoeld
ik kijk naar je half beschenen armen
hoe vaak heb ik die niet om mij heen gevoeld..
je lacht mij toe, een grap, die ik niet begrijp,
mijn gedachten waren elders.. zeg ik..
je kijkt mij aan, als je vraagt: is er iets?
nee... een beetje moe, ga vroeg naar bed..
het licht in je bruine ogen is vol vragen
maar ik kan je er geen antwoord op geven
moet ik zeggen, Lief, ik ben al zo met de toekomst bezig,
een toekomst die er niet is..
Het is een andere toekomst
een land waar ik niet meer van terug kom,
misschien even, om je te laten herinneren hoe het was....
Ik wil je niet vragen, ga je mij missen als ...
mijn glimlach doet je ogen oplichten.
wil je mij liefhebben, nu.
De lamp is uit, geen schaduwen vanavond
ik voel je armen om mij heen. liefste
morgen brandt de lamp weer en kijk ik naar je gezicht
Geplaatst in de categorie: partner