Levenslang depressief
(voor Chris Cornell)
In zijn kindertijd was hij al het doelwit
van een zware, langdurige depressie, waar
niemand iets van begreep, laat staan een
oplossing voor zocht.
Hij verschuilde zich in de muziek, verhit
door de vele tanden met haar, die hem grof
vermaalden en dat is niet te vergezocht.
Hij rolde erin en met Soundgarden lag hij
lange tijd op kop als grunge-musicus,
de dope vloeide rijkelijk en nekte hem,
maar hij rekte formidabel de treiterij
van de depressie, snoof en spoot zich naar
een gigantische plus, totdat de kindstem
in hem zei 'De illusies zijn te zwaar!'.
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid