Meisje
Als de gebochelde Quasimodo fietste ik over
de Achterwillense weg in Gouda, een nauwe weg
van asfalt, waar scooters met fastfood in hun
plastic boxen heen en weer scheuren alsof het
acute voedselschaarste is.
Een oude man werkt iedere dag in zijn tuin en
laatst zag ik hem naar lange boomstengels grijpen,
die door de wind in zijn richting werden geduwd.
Bij een bepaald huis liggen er nephaaievinnen in
de sloot en staat er een plastic koe in de tuin.
Ik weet waar ze bijen houden en meestal kom ik
de Afrikaanse man tegen, die zijn AH-kar mee
naar huis rijdt, vaak gevuld met Gladiator-bier.
Maar onlangs had ik heel veel geluk, want toen
fietste ik achter een moeder met haar dochter op
de pakjesdrager. We keken elkaar lange tijd aan
en opeens begon ik te zwaaien en zij zwaaide erg
spontaan terug, wat mijn misêre oploste.
We zwaaiden maar door, zelfs toen ze ver weg
verdween en de goden ons beiden zalfden.
Geplaatst in de categorie: welzijn