Hartenkreten

hartenkreet (nr. 49.637):

Huilende struiken

Zacht geween hoorbaar boven
ik luister waar komt 't vandaan
Dan start de heggenschaar
met oorverdovend lawaai!

Het wenen verdwenen, herrie
overstemde het, toch was 't
warempel net, alsof er huilen klonk
ik sta nog steeds te zoeken!

Dan stopt de motor, brandstof is op
weer klinkt zacht geween!
Het zijn de struiken die niet gesnoeid willen
oei, dat is nou gemeen!

Het moet mooi en synchroon lopen
dat doet 't nou natuurlijk niet
vandaar dat fluisterzachte wenen
dat groene immense verdriet!

Hard lawaai, verstomt het wenen,
Ik kijk en luister nu maar niet
kan er namelijk heel slecht tegen
tegen dat struiken-ween verdriet!