Hartenkreten

hartenkreet (nr. 49.869):

Door een dal

Ik loop door een dal, verlaten alleen
rondom mij zijn de heuvels zo hoog
ik vraag me af: hoe kwam ik hierheen
en hoe stijg ik ooit weer omhoog?

Steil is het pad, broos de houvast
en mistig lijkt me ieder uitzicht.
Boven mij hangt een loodzware last
waarvan ik niet kan schatten 't gewicht.

De nacht ontvouwt zich als een donkere waas
ook maan en sterren doven hun licht.
Wist ik maar dat er iets is dat baat
of is het juist daarom dat ik nu bid?

Ik loop door een dal, verlaten alleen
met mijn wanhoop weet ik nergens waarheen
maar ver, heel ver, heeft iemand mijn schreien gehoord
en de Herder brengt me weer naar een veiliger oord!

Schrijver: Greta Casier, 16 augustus 2017

gretacasier

gmail.com

Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

dal

alleen

bid

4.0 met 3 stemmen

501

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 21 augustus 2017; De hoop van een hand die er is om ons omhoog te trekken Greta. De ster opeens weer aan de hemel. Kracht ervaren, mooi hoor.

Naam:: Anneke Bakker
Datum:: 17 augustus 2017; In mooie integere woorden laat je in dit gedicht je eenzaamheid voelen Greta, een gedicht dat raakt. Ik wens je heel veel sterkte.

Geef je reactie op deze inzending: