Hartenkreten

hartenkreet (nr. 50.075):

Jouw naam in mijn rozen

De zomer sterft – de bloemen treuren
in verlepte harten treur ik nu om jou
je hoeft mijn bloemen niet meer, om je op te beuren
mijn tuin ligt onder een wade van verdriet en rouw.

Zelfs de zon verdwijnt en wolken drijven
ze drijven langzaam of heel snel
je had beloofd nog lang bij ons te blijven
maar‘k weet niet – of je nu dicht bent of heel ver.

De winter zal bloeien in sneeuw en ijskristallen
in het nieuwe land moet je niet over ijsschotsen gaan
dat men je hierboven heel warm mag ontvangen
en laat in de lente – je naam bloeiend in mijn rozen staan!