Sandettie.
Telkens onze voeten contact hadden was het weer laaiend vuur
Zoenen uren durend smekend oplaaiend en oh zo puur natuur.
Picknicken en wandelen, schuilend in dat hutje, drassig nat
Hutje werd het onze- mijn weggemoffeld stringetje - bevestigt dat.
Toevend in rijpe gras en bovenop genietend van de volle maan
Kussend kon ik alles bij je kwijt, douchen werd voluptueuze waan.
Marseille, ik was de koningin der prinsessen, openbaring zo top
Plage Napoleon, bloot onbegrensd genot, passies laaiden op.
Lichamen voor elkaar geschapen en hoe vaak vind je dat
Sauna zo relevant, wilde waterrat, je leerde me te Leven, vrij nat.
Etentjes en degustaties- zo paradijselijk -mits het hete toetje
Totaal van de kaart mits jouw vaak zo afwezige snoetje.
Nu even terug wegens verkoop huis, jouw volste recht mits zelfredzaam
Best geen afscheid lieve Sandettie, dat kan ik echt niet aan.
.............................. in ziel gekerfd ......
... fictief ...
Schrijver: kristine wauters, 6 december 2017Geplaatst in de categorie: algemeen