De kunstenaar

Jij was niet gebonden
Jij had geen gronden
Verrijzenis
Van grote geesten
Van binnen alleen
Je ademt
Diep
Kwade herinneringen
Zijn slapend
je nam en aanvaarde een hand
daar was je veilig
Dat is heilig
Je keek altijd naar boven
Zag liep en zweefde over de grond
Met de aarde
En de kosmos
Voelde jij een diep verbond
Aardscheuren
Troffen jou in je bestaan
Ondanks dat ben je altijd doorgegaan
Je Kwam je grenzen tegen
Je pijn
Er was de schone kunst
Doorvoeld in je wezen
Je hebt
Alleen
met jezelf
Het boek
Van je leven
Geschreven
Met zwarte inkt
je door vele
Vrienden van de geest
Omringd
Met een dure eed naar het leven toe
Rust op de waarheid
Van wat er met je is gebeurt
Nog altijd een heus taboe

hand aarde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 127