Gebroken liefde

De weerspiegeling in mijn hart
verdween in het niets.
Verloren zijn de teugels,
die zo strak waren aangespannen.

Stenen werden opgebouwd
tot een stevige burcht.
De funderingen waren lucht
en dreven als wolken weg.

De wijzers van de tijd
stonden met de seconde juist.
Nu is er een wijzer weg
onherstelbaar gebroken.

Het prachtige weer
was hemels om te genieten.
De wolken zongen liever hun lied
en lieten het water gieten.

Het vuur wakkerde steeds een hogere vlam aan
Ik kon er mij knus aan verwarmen.
Helaas het doofde uit
liet mij in kilte achter.

Had ik maar geweten wat ik nu weet
dan was mijn hart nog ongeschonden.
Het heeft nu diepe wonden,
nooit kunnen zij nog worden afgebonden.

Stukken zijn uit mijn ziel gerukt
zonder schroom of medelijden.
Wie mag ik nog vertrouwen?
Mijzelf en niemand anders.

... Het is fictie niet op mij toepasselijk maar wel komt het veel voor in onze huidige maatschappij! ...

Schrijver: claire vanfleteren, 14 februari 2018

claire.vanfleterenskynet.be

liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 4 stemmen 412