Zwarter dan de nacht
Een leven zwarter dan een kille nacht
zonder sterren voor een greintje hoop
Uit haar mond kwam nooit een klacht
ze liep nooit met haar verdriet te koop
Druppels bloed, ze gutsten als tranen
als ze ’s nachts in haar lichaam sneed
Teneinde zich korte tijd blij te wanen
’t leed kwam weer toen het haar speet
Sterven kan droevig zijn ‘t leven ook
het leven gaf meer angst dan de dood
Het leven maakte dat ‘t smart opdook
de dood trok je heel vaak uit de nood
Eenzaamheid vulde de lange nachten
en voor één ogenblikje van wat geluk
Verstopte ze al haar pijnlijke klachten
en sneed zo haar armen en benen stuk
Zie ook: http://www.ansentonrijkers.nl
Schrijver: Ton Rijkers, 19 februari 2018
Geplaatst in de categorie: verdriet