Dat wat oud en vergeten was.

Tot in mijn hoofd gekapt
sta ik met mijn rug tegen de muur gedrukt,
met mijn lichaam als in een strik geveterd
krijg ik amper lucht

en het voelt zo erg mis,
mijn ogen kijken door een gordijn van water.
Daarachter zie
en voel ik voor het eerst weer
een jeukend litteken
dat om bloedend vlees gewonden is.

Schrijver: noa, 10 september 2002

noastrijboshotmail.com

eerder

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 16 stemmen 1.621