KABOEM!!...Op mijn gezicht...daar ga ik weer..
Waarom kan ik niemand meer vertrouwen,
waarom kan ik niet meer op de liefde op bouwen
Telkens weer die verdomde pijn
steeds maar weer zo eenzaam zijn
De fout om jezelf totaal aan iemand geven
De fout om compleet voor iemand anders te leven
Na een flinke val probeer ik met open wonden weer op te staan,
en doe ik mijn best weer vol vertrouwen door te gaan
Na enkele weken, KABOEM!!...op mijn gezicht...daar ga ik weer,
en begin opnieuw aan het verwerken van mijn hartezeer....
Geplaatst in de categorie: liefde
maar in m'n gedichten komt het ook op hetzelfde neer.
ik vind je gedicht goed, heel goed !