Hopeloos verliefd
'K was al lang vergeten hoe het was verliefd te zijn
Toch trof het mij nog onverwacht
Hard als een mokerslag, die zoete, wrange pijn,
Ik was er totaal niet op bedacht
Bemind of niet bemind zijn
Een hart vol liefde en hoop
Een ziel vol twijfel en chagrijn
Gevoelens volledig in de knoop
Verwarde dagen, lange nachten vol ongedurig smachten
Naar zijn aanwezigheid
Een blik, een woord, een gebaar
Betekent hemel of hel, zo onvoorstelbaar
Het mag niet en het kan niet
Toch is er het gewoon dit allesverterend verdriet
Niet meer weg te branden uit mijn ouder wordend lijf
'k wou dat het me nooit overkomen was
want 'k weet met mezelf geen blijf
Rimpeltjes en grijze haren vermenigvuldigen zich met de dagen
Misschien is er niemand die het ziet
De tijd dringt, en alleen ik hoor mijzelf eindeloos klagen
Dit hoefde voor mij totaal niet !
Geplaatst in de categorie: emoties