Kijk nou.................
Waarom kijk je mij niet aan
Waarom zie je mij niet staan
Ik doe alles om je aandacht te trekken
Maar je kijkt niet je blijft het verrekken
Kan je niet even kijken
Even van je vervelende gewoontes afwijken
Een stekende pijn schiet door me heen
Je kijkt niet, ik voel me zo alleen
Ik droom van mijn hoofd in jouw handen
Die gedachte voert me naar warme landen
Maar als je daar zo staat
Dan word ik weer kwaad
Kijk me nu toch aan!
Jij daar....Helemaal vooraan!
Je hoeft niet eens te komen
Want dat doe je alleen in dromen
Maar kijk nou even met je mooie ogen
Dan word ik met de wolken meegezogen
Kijk nu heel even.........
Je kijkt......Ik begin te beven
En draai mijn ogen van de jouwe weg
Ik heb mijn zin gekregen wat valt dat tegen zeg!
Geplaatst in de categorie: liefde
Toen ik jouw gedicht las kreeg ik een beklemmend gevoel, een gevoel dat je krijgt bij donkere wolken, wanhoop, ontzetting.
Enorm verlangen en toch uiteindelijk de leegheid.
Mijn eerste reactie was: Wat een fatalisme... Het is bijna surrealistisch.
Vooral die laatste strofe slaat alle hoop meteen de bodem in, vooral voor jezelf.
Jacoline, jij verwoordt volgens mij exact de huidige maatschappij: ongetemd verlangen en uiteindelijk toch leegte.
Ik kijk uit naar je volgende gedicht.