Echt

Vanmorgen bij het opstaan
had ik niet een reden
om fluitend aan het werk te gaan
of me zelfs maar aan te kleden

Niemand die me missen zal
als ik een dagje binnen blijf
van de wereld weggesloten
gedachten stollend in mijn lijf

Niets lijkt nog belangrijk
geen vreugde of verdriet
en zelfs de diepste liefde
och nee, het raakt me niet

Waar is het vuur gebleven
het licht dat leven is
heb ik het ongemerkt verloren
of misschien zelf weggegeven

Ben ik zo jong dan al gestorven
een lichaam zonder geest
aanwezig maar niet levend
ben ik dat ooit wel echt geweest

Schrijver: Anske, 15 oktober 2002

rasaechtcheerful.com

depressie eenzaamheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 16 stemmen 999