Mijn moeder
Zo opeens werd ze niet lekker
En wij dachten wat is er nu weer aan de kletter.
Toen moest ze naar de dokter toe
En ze was alle dagen heel erg moe.
Daarna bleek dat ze kanker had
En dat hadden wij nooit gedacht.
We schrokken enorm
En toen kwam er een storm
Waar we ons door moesten slaan
En er altijs even bij stil konden staan.
De dokter zei Gea je hebt misschien nog een half jaar
En dat viel behoorlijk zwaar.
Toch was ze nog ander half jaar bij ons
Maar ze was net een spons
Ze vergat dingen en had veel pijn
Maar helaas mocht het niet anders zijn
Met kerst dit jaar ben je 5 jaar weg
En ik heb spijt dat ik dit nooit meer tegen je zeg.
Je was een geweldige moeder voor ons allemaal
En daardoor spijt het ons allemaal
Maar mam je blijft in ons hart
En we wachten gewoon af
Wat er hiernaar komen zal
En hopelijk gaan we naar het heelal
Misschien zien we elkaar daar nog een keer
En dan leg ik me er bij neer
Dat je hier echt niet meer zal zijn
En dan verdwijnt mijn pijn
Geplaatst in de categorie: emoties