Zappend op de bank
Stil.
Heel stil.
Samen op de bank.
Geen woord wordt gesproken.
En dan op eens,
van uit het niets,
een gil.
Ik kijk je aan,
wellicht verbaasd.
Nooit verwacht.
Tranen over je wang.
Je staat op
en slaat met de deur.
Weer stil.
Heel stil.
In mijn eentje op de bank.
En dan opeens,
een traan,
over m´n wang.
Een beetje bang,
kom je nog terug?
De deur gaat heel zacht open,
maar daarna storm je binnen,
met verwijten.
Alles komt op me af.
Woorden gaan langs me heen.
Een korte gil.
Ik kijk je aan,
je schrikt,
ik huil.
Jij nu ook.
Je gaat weer zitten.
Stil.
Heel stil.
Samen op de bank.
En na een paar minuten stilte,
leg je je hoofd op mijn schouder.
Ik zap weer verder
en zeg heel zacht...
...Ik ook van jou...
Geplaatst in de categorie: liefde