waar ben je?
Liefste, waar ben je, waar blijf je nou?
Wordt wakker, kom alsjeblieft terug.
Je weet toch dat ik zielsveel van je hou.
Dit kan niet, onze tijd ging veel te vlug.
Had ik verdriet, was jij mijn troost.
Was ik blij, was jij dat met mij.
Had ik geluk, zei jij snel proost.
Deed jij gek, kwam ik niet meer bij.
Geen tijd genoeg om te verwoorden, wat ik voor je voel.
Geen inkt genoeg om te beschrijven, hoe pijnlijk de leegte is.
Alleen jij kan begrijpen, wat ik nu echt voel.
Ik kan niet eens goed uitten, hoe erg ik je mis.
Liefste, wanneer kan ik je terug verwachten?
Mijn emoties vechten tegen mijn verstand.
Niets kan mijn gemis naar jouw verzachten.
Ik kom je ooit weer tegen, op de plek waar jij nu bent beland.
Liefste, jij was mijn steun, mijn alles, mijn heerlijke vent.
Rust zacht, in harmonie en vrede.
Ik heb je voor eeuwig in mijn hart gesloten, waar je ook bent.
Jouw einde was onmenselijk, zinloos en zonder rede.
Geplaatst in de categorie: verdriet
verdriet
586
Geef je reactie op deze inzending:
Mijn peetoom is pas overleden en mijn tante kan zich ook vast vinden in jouw gedicht! Hij overleed aan een hartaderbreuk dus net als bij een hartstilstand.
Succes bij de verwerking van je verdriet!
Precies zoals ik me ook voel.
Ik heb zelf een maand geleden mijn vriend ook geheel onverwachts verloren aan een hartstilstand , die van jou? Waarom laat God de mensen die we het meest liefhebben het snelste weer gaan?