GEMINI

De trein van mijn onrustig zoeken
stoomt naar zijn eindstation
en rangeert zich schurkend
op het spoor van jouw perron

In stilte als in spreken
in doen of in gedachten
Spiegelt jouw beeld
mijn eindeloze trachten

Alsof ik geen verleden draag
er verder nooit iets is geweest
Vervaag jij al mijn kwalijk denken
scheppend aan mijn nieuwe geest

Terwijl vanuit je diepste zijn
je grage glimlach zich ontplooit
worden mijn vergeten en bevroren zaden
door jouw nieuwe lentezon ontdooid

Schrijver: Paul Verhaert, 8 november 2002

paul.verhaerttopographos.be

GEMINI

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 1.734