eenzaamheid
wanneer de dag ten einde is
en verandert in de nacht
dan weet ik dat ik je weer mis
jij die zoveel vreugde bracht
telkens als ik denk aan jou
en de eenzaamheid me kwelt
wordt mijn wereld grijs en grauw
ben ik alleen en uitgeteld
vaak droom ik
dat de lange wegen die liggen tussen
jou en mij
onder luid geweld van regen
verdwijnen in een zee van klei
dit zal echter nooit gebeuren
dus vlucht ik in mijn fantasie
en zal ik altijd om je treuren
tot de dag dat ik je zie
Geplaatst in de categorie: ex-liefde
want ik heb een vriendin die
verkering met een jonguh heeft gehad;
zij is eigenlijk nog best wel verliefd
op die jongen
dus ik vind het
wel een mooi gedicht