missen
ik weet niet wat ik met dat missen moet
dat eindeloos herhaalt
het enig woord dat ik herken
steeds weer opnieuw vertaald
ik weet niet wat ik met verlangen moet
het is er al de tijd
een veilige gevangenis
daar raak je niemand kwijt
ik weet niet wat ik met die heimwee moet
het houdt me kleurloos klein
ik ben wel in de buurt geweest
maar kan nooit zeker zijn
als later bij mij thuis
het licht nog brandend is
dan denk ik aan mijn vader
niet dat ik hem echt mis
Geplaatst in de categorie: familie
Ik herken dit gedicht in me zelf en mijn vader.
Ik heb er geen woorden voor..
Klasse hoor.