Hartenkreten

hartenkreet (nr. 1.085):

aan de andere

je bent gegaan
in een zomerse nacht
en je hebt een gat gedolven
daar ligt nu heel diep
in de donkere grond
onze prille liefde bedolven

je zegt nu ja
want die liefde is dood
je draait je om en gaat heen
maar ik begrijp niet
dat jij kunt vergeten
hoe eens ook voor ons
de zon scheen

je voelt je bevrijd
van de liefde en mij
maar ik
kan niet zonder je leven
altijd zal ik je dankbaar zijn
voor herinneringen
die zijn gebleven

nu gaan we elk onze eigen weg
maar nog vaak
zal ik van je dromen
dat ik ondanks
dat onze wegen zo anders zijn
ik je toch nog
eens tegen zal komen