Hartenkreten

hartenkreet (nr. 1.139):

dichter

ik wil dichter zijn
bij jou
met steeds meer woorden
in het krijt staan
sprakeloos
van al mijn zinnen
die jij hebt losgemaakt
in mij

toen uit jouw lenteogen
al het winterwater smolt
ontdooide willekeurig
elk woord dat hiervoor stond

hoger klom de zomer
tot de dag totaal was uitgerekt
waar op de ijle toppen
van de kortste nacht
geen woord meer adem had

en als je aan mij vraagt
waarom ik van je houd
dan hoop ik dat de last
van al mijn loze woorden
niet zwaarder weegt dan licht
dat deze hemel klaart

dan hoop ik dat elk woord
dat windstil is gebleven
het zwijgend goud is
in mijn droogvallen

dan wou ik dat ik dichter was
dichter was
bij jou