Hartenkreten

hartenkreet (nr. 1.220):

Kinderlach

Met slechte zin, of op een regenachtige dag
En je gedachtes zijn ergens anders, op zo’n grijze middag
Je ziet de regen langzaam via het raam naar beneden glijden
en je hoort het tikken van de regen door de stilte snijden

Opeens, hoor je de deur opengaan
En ziet daar dan, je lieve kleine neefje staan
Daar staat hij dan in de deurpost
Heel verlegen, en van al zijn uitbundige blijdschap tijdelijk ontbost

Nog snikkend van de huilbui van een moment geleden
En een traan komt langs zijn gezicht omlaag gegleden
Maar opeens lacht hij, en kijkt je aan
Oh, zo'n kinderlach doet alle pijn en eenzaamheid vergaan