Als in het regenboogvlies
Als in het regenboogvlies
geen kleuren verbleken,
blijven wij de appels
van elkaars ogen.
Als geur blijft hangen,
worden jij en ik
een vleug rondom elkaar.
Als wat herinnerd wordt,
overblijft, zullen wij
elkaars foto zijn.
Maar zelfs wanneer het niet zo is
en alles straks vergeefs blijkt en vergeten
dan nog:
samen nergens overal,
samen nulpunt uit.
Zie ook: https://tjootje.auteursblog.nl
Schrijver: Theo van de Wetering, 23 december 2002
Geplaatst in de categorie: liefde