Stille nacht...
Stilletjes in de nacht
rolt een traan
heel zacht
over mijn wang.
Bang,
dat iemand het ziet,
het verdriet,
waarmee zij mijn oog verliet.
Met een laatste zucht
verdampt zij in de lucht,
verdwijnend in het niet,
niemand die haar nog ziet.
Weer een traan,
die ophoudt te bestaan,
maar het verdriet,
dat eindigt niet.
Vele tranen liggen
nog in het verschiet..
24 december 2002
zeelandnet.nlGeplaatst in de categorie: verdriet
Traan 4.0 met 6 stemmen 
458
458
Geef je reactie op deze inzending:
toch nog even mooi om je teksten te lezen en zo herkenbaar.
een gelukkig nieuwjaar en sterkte!