Gehuwd en zo eenzaam
Waarom praten we niet
Waarom zie je me niet
Waarom kan je me niet meer kussen
Waarom strelen je handen me niet meer
Waarom voel je niets als ik je aanraak
Is de liefde dan over
Zeg het me dan
Zeg me dat je me nog graag ziet
verlang zo naar jou
Maar jij bent een steen, en wil mijn liefde niet
Laat me dan toch gaan
Dat wil je ook niet
Zo kan het niet verder
Wil je zachte lippen op de mijne
Wil je zachte handen over mijn lichaam
Lig naast je en ben alleen
Is het dat wat een huwelijk is
Na enkele tientallen jaren
Niets meer voor elkaar voelen
Zelfs geen vrienden meer
Alleen maar naast elkaar leven
Wat is het nut er dan nog van
Hou nog zoveel van je
Mis je elke dag meer en meer
Waar is mijn grote liefde gebleven
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid
Ga zo door naamgenoot
het meest.
Dat blijkt uit dit gedicht !!!