inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 1.767):

september 1903

Laat ik mezelf tenminste nu bedriegen met illusies,
dan merk ik de leegte van m'n leven niet.

Zo vele keren ben ik zo dichtbij geweest.
En hoe verlamd, hoe schuchter was ik,
waarom hield ik m'n lippen op elkaar
terwijl mijn lege leven in mij weende
en mijn begeerte zwarte kleren droeg.

Zo vele keren zo dichtbij te zijn geweest,
bij de ogen, bij de zinnelijke lippen,
bij het gedroomde, geliefde lichaam.
Zo vele keren zo dichtbij te zijn geweest.

Schrijver: K.P. Kavafis
Inzender: Els, 28 januari 2003


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 541

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)