Strand nu
strand:
een withete woestijn aan een walgelijk water
een vijandige vlakte van te bruin en van baklucht
van schreeuwende kinderen en zand in je zwembroek
vol vadsige buiken en verlepte borsten
van geroosterde rimpels en ranzig rood vel
en
het zout en de zon en het zand: alles brandt
sinds gisteren weet ik
kan het ook anders
de zee geen geselend zoutvat
het zand geen gloeiende glasplaat
geen verschroeiende vuurbal de zon
maar een zalig koel kussen
een goudgolvend bed
een streling van licht
om een zacht warm lichaam
ik ga
voor geen goud naar het strand
tenzij met haar die ik liefheb
Geplaatst in de categorie: liefde