Hartenkreten

hartenkreet (nr. 1.792):

stil verlangen

Uitgelaten schenken we onze lichamen
in doen en denken vrij.
Open deuren en ramen
koelen onze warme posities.
Ieder stukje huid wil graag delen
met wat mondeling wordt overeengekomen.
Tranen verschijnen als liefdessappen,
ogen spreken over een gave,
brandende tongen zijn niet te blussen.
Het genot is oorverdovend.

Maar ik kende geen verlangen
naar iets wat nu alles overstijgt:
het aanhoren van de stilte
samen met jou.