Werkelijkheid?
Samen in jouw kamer
alles donker om ons heen.
Dromend in jouw armen
ben ik niet alleen.
Uren samen praten,
gedachten zijn van ons.
Smelten in jouw lichaam
onder dekens zacht als dons.
Niemand kan ons storen,
kan weten waar we zijn.
We vluchten voor het leven,
verstoppen ons voor pijn.
Maar als de zon weer opkomt,
zachte stralen op ons schijnt.
Dan stoppen we met schuilen,
komen moeizaam overeind.
De droom is afgelopen,
dit was voor korte tijd.
De week is weer begonnen,
dat is de werkelijkheid..........
Geplaatst in de categorie: liefde
Kon ik ook maar zoiets schrijven.