Hartenkreten

hartenkreet (nr. 1.947):

Verspeeld

heb het al achter me gelaten
ook al staat het overal nog op
de muren geschilderd,
ook al staat het nog gegrift
op banken, tafels, planken

je zag enkel mijn schulp,
waar ik al die tijd in kroop
je zag enkel mij verdorren
in de late herfst avond

het doet me nog steeds
de sporen bij elkaar zoeken
maar elke aanwijzing zegt me
met trillende stem dat
die verdwenen zijn

en hoe ze me ook zullen lokken
hoe de klok me terug zal
wenken, nooit meer zal ik
met jou terug gaan in de tijd

en nu, nu zijn we verspeeld
we zullen nog zwaaien
zo van: ik zie je nog wel
een keer.