Kinderen
We keken elkaar aan
en er was meteen contact.
Je zette 't op een brullen
en ik dacht,
dan hebben we dat maar gehad.
Kon er naartoe leven,
dus wennen was zo moeilijk niet.
Maar nu ik er op terugkijk,
is 't net of ik nu pas zie,
dat de tijd van dragen
veel te kort was.
Bij de eerste, zijn er
zoveel vragen,
hoe of dat 't "zonder" was.
"Krijg" je, net als ik drie stuks,
nou dan ga je op
de automatische piloot.
Natuurlijk zijn er strubbelingen,
maar hoe je 't ook doet,
ze worden groot.
Soms gaat 't van een leien dakje,
vaak ben je 't dakje even kwijt.
Maar als ik nu op hun jeugd terugkijk,
was 't toch een fijne tijd!
Geplaatst in de categorie: kinderen