De enige
Ik kijk naar buiten
strijk mijn handen door m’n haar
de zon schijnt door
de ramen
even valt een stilte
regendruppels vallen neer
maar ook daarmee
de lach op mijn gezicht
ik voel de pijn steeds meer
jij was de enige
de enige voor mij
jij was m’n liefde
waar ben je gebleven
ben ik je kwijt
ik mis je zo
en betuig je mijn spijt
ik kijk naar buiten
de regen houdt op
zonnestralen dringen binnen
een lach verschijnt
maar ook diep van binnen?
Geplaatst in de categorie: liefde