Gevangen verdriet
Omgeven door muren
liggen scherven op de grond
door tralies gescheiden
van woorden die veel meer zeiden
Niet alleen in woorden verstopt
maar verwijderd als lijkt oneindig
het gevangen verdriet
verstomd als een stil lied
Ze lacht als ze praat
maar spreekt als een traan
met zoveel machteloze pijn
niet wetende waarom hier te zijn
Wachtend op de achtergrond
heel heel stil is daar dan
dát wat ons bijna verliet:
een scherfje gevangen verdriet
20 februari 2003
Geplaatst in de categorie: verdriet
ik kan niet anders dan ervoor bedanken!!!