Hartenkreten

hartenkreet (nr. 2.141):

Schitterende scherven

Mijn hart verzinkt in tranen en ik huiver.
Mijn lichaam trilt als tenger vijverriet.
Ik mijmer en ik denk aan de tijd die niet
Omkijkt, aan de liefde die zo zuiver

Is dat ik alleen nog leef om met jou te leven.
Ik leef alleen om mij geheel aan jou te geven.
Wij zijn een symfonie van schitterende scherven.
Kon ik de sleutel van je toegangsdeur maar verwerven.

Want jij bent als de zon en bron van al mijn leven.
Om bij jou te zijn, verstrengeld in een eindeloos omhelzen..
Alleen maar om bij jou te zijn, verheven boven alle grenzen,
Zou ik zonder aarzeling mijn aardse leven willen geven.