Kapitulatie
Een blik van trefzekerheid
Opende mijn innerlijke strijd
Raakte mijn zwakste plek:
Onzekerheid
Ik geef me op mijn kop
Dat had ik niet moeten doen
Laat het gaan; stop
Ik kan het niet; ik geef op
En zo verzand ik
Verzwelg ik in onbestemd
verlangen, naar wat niet van mij is
Maar van mij houden zal
Als ik niet verdwijn
In een donker gat verval
De vraag is niet
Heb ik jou geraakt
Want je weet
Dat ik niet ben
die iemand wraakt
maar ik ben zo bang
dat het zo lijkt misschien
ik koud en kil overkom
en daardoor onbeschrijflijk stom
Kan ik dan niet accepteren
Dat ik ben zoals ik ben
Dat ik niet kan pretenderen
Gewoon leuk en aardig te zijn
Dat niet bij mijn karakter hoort
Omdat ik zo niet hoor te zijn
Verstikkende onzekerheid
De gedachte: ik ben stom
De gedachte,
Die al het goede vermijdt
Ze neemt me over
Kapitulatie is in spel
Ik geef me over,
want over is het nu wel
Geplaatst in de categorie: psychologie