Voor liegen een tien.

Je zegt,”hoe denk je dat ik me voelde”,
Zij snapt nog steeds niet, wat ik bedoelde.
Mijn ellende, en groot verdriet,
Uiteindelijk snapt ze het, nog steeds niet.

Leven, met een keiharde ziekte, is,
Moeilijk, maar mijn vrouw was mijn grootste gemis.
Nu zegt ze,”ik ben ook maar een mens”,
Tja, dat was toen nou juist, ook mijn wens.

Dat was, wat ik toen soms even wilde zijn,
Zonder dat verdriet, en geestelijke pijn.
Huilen wilde ik, in jouw armen,
En me aan jouw liefde, warmen.

Nu lijkt het allemaal gespeeld,
Nee, het was niet eerlijk verdeeld.
Troosten deed ik jou, met al mijn ellende,
Omdat ik dacht, dat ik je kende.

Ik gaf je de liefde, waar ik om vroeg,
Maar dat was in jouw ogen, niet genoeg.
Een vent met kanker, dat was raar,
Nee, even geen liefde, laat nu maar.

Ik beloofde, je eeuwige trouw,
Maar dat is iets, wat jij niet wou.
Je duwde me weg, alsof ik iets vreemds was,
Na bijna een jaar, toen begreep ik het pas.

Het zelfzuchtige van je, brak mijn hart,
Ik raakte van slag, en helemaal verward.
Heel oud samen, weet je nog,
Loze belofte, dat blijkt nu toch.

Helaas, mocht het niet zo zijn,
En dat doet mij, verschrikkelijk pijn.
Ik wil geen antwoord meer, op mijn vragen,
Ik vind wel een vrouw, die de pijn met mij wil dragen.

Vanaf het begin, heb ik alles van jou doen geloven,
door je eeuwige trouw, te beloven.
Jammer, ik heb het allemaal verkeerd gezien,
Maar voor liegen, krijg jij van mij een tien.

Schrijver: Marc van Hoek, 20 maart 2003

suffiechello.nl

Liegen liefde pijn

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 10 stemmen 916