Lenteliefde
zwanen in het land
terug en altijd samen
nog net niet hand in hand
verliefd zoals al jaren
alweer bereid te broeden
de lange winter is voorbij
zoals zij doen vermoeden
ze keerden terug, naar mij
en naar het hoge noorden
nog niet in ’t water
maar gezeten in het groen
verhongerd, misschien uitgeput
het is een pleisterplaats
op weg naar ’t meer om goed beschut
het daar weer te gaan doen
als in mei het jonge spul
donzig door het water glijdt
kijk ik verrukt naar dat gedoe
geluiden van de lente
met duiven in de lucht
die ook zo trouw zijn aan elkaar
en ik voldaan verzucht
na mijn eigen liefdesspel
dat ik met jou weer had
en ik gelijk de zwanen
mijn eigen lenteliefde… wéér aanbad
Geplaatst in de categorie: liefde