Hartenkreten

hartenkreet (nr. 2.589):

Ik, gewoon ik

Een wolk
Fijngestampte druppeltjes
Water in zijn dampende zelf
Golvend als de zee
Deinend onder de zon en
Spelend met het morgenlicht

Een berg
Opeengepakte stukjes aarde
De wereld in zijn reusachtige zelf
Standvastig als een sterke wil
Krachtig onder de lucht en
Overvloeiend in het bos

Een vuur
Regenende gouden vonkjes
Stille warmte in zijn schitterende zelf
Fel als de bliksem
Brandend onder de maan en
Eénwordend met de droogte

En daartussen
Ik

Ik, ik zonder lichaam
Zonder vaste vorm
Niet warm, niet sterk, niet golvend
Geen beschermer van het leven
Slechts vervagend en nietsziend

Ik, gewoon ik

Laat me slapen