Verloren Liefde

Zwarte schaduw voor mijn zon,terwijl het stralend mooi begon
Je ogen sprankelend vol vuur,schenen door m'n dikste muur
Ik werd geraakt tot in m'n ziel,vond mezelf vrij infantiel
Als 'n kind weer verlegen,zeer onzeker in 't bewegen
Samen werden we compleet,terwijl het nu zo anders heet
Je glimlach lijkt nog zo vertrouwd,maar je ogen hard en koud
M'n blik zoekend naar dat vuur,beukt wanhopig op jouw muur..

Schrijver: Doortje, 18 april 2003

doortje008planet.nl

Liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 10 stemmen 2.138