Samen maar toch alleen
Ik staar naar een foto van jou,
Er zit een traan achter m’n oog
En ik bedenk hoeveel ik van je hou.
Ben van buiten meestal vrolijk,
Van buiten meestal blij.
Maar van binnen meestal droevig,
Van binnen altijd pijn.
Ik staar naar een foto van jou,
Er kruipt een traan we uit m’n ooghoek,
En ik bedenk hoeveel ik van je hou.
Alles ging vandaag weer fout.
Ongeaccepteerd en ruzie met alles en iedereen.
Wie kan me helpen?
Waardoor voel ik me toch zo alleen?
Ik staar naar een foto van jou,
Er rolt een traan over m’n wang,
En ik bedenk hoeveel ik van je hou.
Waarom kan ik je niet vertellen over m’n verdriet?
Verdriet wat ik verberg,
Verdriet wat toch niemand ziet.
Ik staar naar een foto van jou,
Proef een traan op m’n lippen,
En bedenk hoeveel ik van je hou.
Soms lijk je wel een standbeeld,
Als ik m’n hoofd op je schouder leg.
Dan mis ik je armen,
Je armen stevig en lief om me heen.
Bij jou voel ik me veilig,
Maar zonder je liefde en begrip,
Voel ik me zo verdomd alleen!!
Ik staar naar een foto van jou,
Er glijdt een traan over m’n kin,
En ik bedenk hoeveel ik van je hou.
Je zal wel weer denken dat ik me aanstel,
Je zal me wel een watje vinden,
Daar ben ik zo bang voor,
Dat is waarom ik je niets vertel.
Ik staar naar een foto van jou,
Er drupt een traan naar beneden,
En ik bedenk hoeveel ik van je hou.
Zie mij,
Kijk maar goed.
Van voor en van achter.
Ik spring in het rond.
Maar daaronder,
Koud en kil.
Want ik ben de lucht die ik inadem niet waard.
Ik staar naar een foto van jou,
Er liggen tranen op,
En ik weet dat ik ongelofelijk veel van je hou!!!
Geplaatst in de categorie: liefde