Alleen

het gevoel van de branding
die in mijn hoofd aan stukken slaat
opgefokt en rusteloos
niet in staat om iets te doen
hang ik rond en doe ik niks
waardoor het alleen maar erger wordt
hoop wordt wanhoop in seconden
en wisselt net zo snel terug

een gevoel van machteloosheid
omringt me als een deken
verstikkend en verstrengend
niet in staat hem weg te slaan
worstelend met gedachten
kom ik verder in zijn greep
constant maar die twijfel
ben ik de enige die dit voelt
zou dit allemaal voor niks zijn
of is er ook een reden voor

gevoelens raken opgekropt
mijn hoofd wordt alsmaar voller
wat te doen, wat te zeggen
wat is hint en wat verzin ik
niemand die me nu kan helpen
me zegt wat ik moet doen
zou dit nu beantwoord worden
blijf ik met lege handen staan
terwijl ik hoop op het beste
vrees ik diep in me het ergste

mijn hart verlangt zo
sleept de rest achter zich aan
er tegen vechten put me uit
kon ik me maar mee laten voeren
meestromen met het geluk
maar meer pijn kan ik niet hebben
dus kapsel ik me in
probeer gevoelens weg te stoppen
zodat ik straks niet breek
ik voel me uit elkaar getrokken
door deze innerlijke strijd

maar ik kan er niks aan doen
ik ben niet meer aan zet
in een spel dat ik niet wil spelen
waarin ik misschien geen speler ben
loop ik wellicht op luchtkastelen
gebouwd op valse hoop
was er maar iets wat ik kon doen
zodat ik me niet zo leeg zou voelen
zo leeg en zo alleen

Schrijver: Sebastiaan van der Made
8 mei 2003

sebastiaanluon.net

verliefdheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 5 stemmen 782