Will I allways love you??
Door mijn nat beslagen ramen
Zag ik jouw vertwijfelende blik
“Waarom nou weer ik?!” Je begon je lichtelijk te schamen
Je liet nog ’n traantje, gaf nog gauw ’n laatste snik
Wat is er toch, dat ’t mij niet lukt?
Waarom ben ik toch steeds onderhevig aan misfortuin?
Onder welk onheil ga ik toch gebukt?
Waarom valt alles wat ik opbouw toch steeds weer in puin?
Het is nu toch ’n keer mijn beurt
Dat ‘Cupido’ eens op mijn schouder klopt
Hij met zijn liefdespijlen mijn leven weer vrolijk kleurt
De pech in de liefde, die ik steeds heb, eindelijk stopt
Ik wacht geduldig op die ene voltreffer
Die mij recht in mijn hartje raakt
Of, nog liever en kleffer:
Iemand die mijn hoofd en hartje ’n beetje ‘gekkig’ maakt
En wat mij betreft is die tijd nu gekomen
Dat ik mijn oogjes niet langer hoef te sluiten
Om in contact te komen met de man van mijn dromen
Hij en ik, voor altijd ‘I will always love you’ kunnen fluiten.
Toch?
Geplaatst in de categorie: liefde