Hartenkreten

hartenkreet (nr. 3.154):

hoe ik van je hou

over ruwe huid
glijdt de hand,
ontdaan van gevoel,
naar nieuwe vragen

een woord dat stuit
op koppig verstand
in een vieze poel
van dode dagen

zoeken naar licht
in donker verlangen
maar alles blijft koud
en leven hoeft niet

alweer een gedicht
door ogen gevangen
verre van eenvoud
van knagend verdriet

tijd om te laten
wat weg is van mij
durven vooruitgaan
ook zonder jou

kunnen we praten?
laat woorden weer vrij
bewegen en stilstaan
hoe ik van je hou